jeśli wierzysz w siłę, to ją masz: W jednej osobie, czyli skąd wiadomo, że John Irvin...

Polecam i zapraszam! ;)

jeśli wierzysz w siłę, to ją masz: W jednej osobie, czyli skąd wiadomo, że John Irvin...: Jestem zagorzałą fanką Johna Irvinga. Jestem do tego nawet stopnia jego fanką, że zostałam także fanką Irwina Shaw, bo przez moment myślałam...

Kulinarny słownik

Nie jestem zwolennikiem mięsa,

choć,
przepadam za mięsnymi daniami.

Siedząc w blaszanym powozie
wprost z MPK
słucham,
jak w kółko wertuje się
krwiste menu.

Panie befsztyk, a myślę, że ona..
tak ona, zawijane ze śliwką cały czas..
Ty,
a ta od rachunków? Stara jagnięcina,
nie mogłem wytrzymać...

I ja,
tych zapachów
wprost z kuchni książęcej
nie mogłem już znieść.

Siedząc samotnie
na tyłach,
w poszycie składu
wtulam się,
skupiając słuch,
na płynnych dźwiękach
warkotu silnika.

W kuchni
od kuchni mawiają,
że od przybytku smakoszy
głowa nie boli.

Jednak wraz z nadmiarem,
słowny cholesterol
z krwistych potraw
zalewa nam głowy.

*The Graphics Fairy LLC*: Vintage Thanksgiving Image - Cute Kids with Pumpki...

Pumpkin kids na wczorajsze Thanksgiving ;)

*The Graphics Fairy LLC*: Vintage Thanksgiving Image - Cute Kids with Pumpki...: Click on Image to Enlarge This is a sweet Vintage Thanksgiving Image ! This one shows a pair of cute Kids , trying to move a huge Pumpki...

Sztuka postrzegania poezji

Jedni
robią to z potrzeby.
Rozlewają
na papier myśli,
tworząc z kleksów słowa.

Drudzy,
z pasją pieszczą wyraz,
ssąc
kropkę nad "i"
jak kobiecy sutek.

Inni
to jedynie twórcy,
spłycają,
ze słów tworząc
proste origami,
tak,
by wyglądało pięknie,

z papieru 
brzydkie kaczątka.

A pan? Pan na końcu sali?

Ja?
Piszę z przyjemności.
Kosztując każde słowo
jakby było pierwszym.

*The Graphics Fairy LLC*: Old Photo - Girl with Mistletoe, Snow and Gifts

Coś dla fanów, pięknych, starych zdjęć.
Gorąco zachęcam do odwiedzin tego bloga. Swoją drogą wybrałem jedno z nich - typowo świąteczne ;)

*The Graphics Fairy LLC*: Old Photo - Girl with Mistletoe, Snow and Gifts

Myśli

Po nocy
pełnej nie myślenia
osobiście,
wstaje dzień,
impulsem
budząc mechanizm zębatek.

Osmarowany pomysłami
trybik,
rusza,
tłocząc parę myśli
w jałowy jeszcze,
system mózgowy.

A kiedy przyjdzie
chwila,
gdy myśl rozpali ogień,
oczy
wchłoną światło,
Ty,
poczujesz odrętwiałe ciało,

rozgrzany układ
metalowych części
już dawno zaśmieca
wypoczęty umysł.

Dobre wiersze: Tadeusz Różewicz - Uczeń czarnoksiężnika

Dobre wiersze: Tadeusz Różewicz - Uczeń czarnoksiężnika: Zuzanna Ziółkowska, Skrawki , akryl na płótnie, 185 x 135 cm Po co otwarłem oczy Zalewa mnie świat kształtów i barw fala za falą kształ...


Polecane przez blog: Dobre wiersze.

Ja również polecam :)

Z kamienia twarze

***

Z kamienia twarze
spojrzeniem
na bruk ulic
łączących się z główna arterią,
śledzą
powolnym krokiem
przechodzących ludzi,
w tym
postać idącą w przeciwnym kierunku.

Stare kamienice
chłoną
tętno kroków
mężczyzny odzianego
w czarny płaszcz z kruków.

Anioł to piękna istota

***

Anioł to piękna istota,

Górę Boga zamieszkuje nad nami.

Ani człowiek ni bóstwo, po prostu istota,

To leniwa czasami, to słodka,

Ktoś, kto żyje wśród nas, między nami,

Anioł tak piękny jak rosa, z rozpostartymi skrzydłami.

Słowem

***

Słowem,

piękna smak

spijam z litery

piszę,

zdania splecione

z wyrazów

tłoczących się w głowie

jak mrowie

wśród myśli

z nich

klują się

w szereg pisany

jak tor,

ekspres do

ust spływa

mowa,

słowem,

słowa wyrazów miliony.

Stoję pośród tłumu

***

Stoję pośród tłumu

w oceanie ludzi

z twarzami jak maski

wyryte w kamieniu.

Wypalone rysy

zastygłe w grymasie

płyną,

rwącym strumieniem

ślepo brnąc przed siebie.

Stoję pośród tłumu

w oceanie myśli.

Sam,

naprzeciw rwącemu potoku.

Spojrzeniem na zieleń

***

Spojrzeniem na zieleń

łąk,

w głąb duszy

kryształowych tafli

oczu,

tonę,

przyjemnym spokojem.

Oczyszczony ze strachu,

serce,

oddałem już

Tobie.

                        A. O. 

Widzę matkę z dzieckiem

***

Widzę matkę z dzieckiem,

dziecko z okiem

zielonym jak trawa,

matka z okiem

czarnym

jak węgiel.

Śnie o dzieciństwie,

poczęciu,

nowej drodze.

Czyste, letnie niebo.

Dziecko z okiem

zielonym jak trawa,

matka z twarzą

jak śmierć.

Bez cienia nadziei.

Sen o marnej przyszłości,

koszmar

spleciony ze wspomnień.

Dziecko dorosło,

węgiel kruszeje

w sercu,

na płucach.

Co noc

śnię tą balladę na nowo,

budząc się,

zlany

potem,

płaczę.

Zostaw smak

***

Zostaw smak,

wiśniowych ust

na policzku,

ciepło piersi

na moich dłoniach,

zapach skóry,

na ubraniach

 z wieczoru,

w którym

było nam dane się spotkać.

Zostaw pamięć po sobie,

pot w prześcieradle

i ciepło stosunku.

Nie zapomnij uczucia

bo będzie wietrzało.

Kiedy po nie przyjdziesz

Już będzie za późno.

Spływa kropla

***

Spływa kropla

ze skroni,

społeczny czyn

całego narodu.

Skrzydlate myśli,

spojone w całość.

Powoli po skórze,

zimnej,

obojętnej

na wszelkie

ludzkie sugestie.

Żar twórczych myśli,

splecione w całość

z chłodem pustych czynów.

Otarta ze skroni

dłonią chropowatą.

Spojrzałem w odbicie

***

Spojrzałem w odbicie.

W oknie, postać

Poznałem ciebie.

Blada jak świt,

Niedostępny wzrok,

Pustka.

Na horyzoncie świt,

Za nim nowy dzień.

Przysłaniasz mi światło,

Pochłaniasz też ciepło,

Jest chłodno.

Nie zechcesz już iść?